Қайталай аласыз ба?
Назар аударыңыз! Мен қазір наразылыққа шақырамын!
Бүгін Оралдағы мейрамханалардың иелері кезекті рет (егер үшінші рет қателеспесем) биліктен өз орындарын ашуға рұқсат беруді сұрады.
Алдында екі рет олар ашуға рұқсат беруді өтініп сұрады. Бұдан ештеңе шықпады? Олар барлық наразылықтарын өздері бүлдірді, алаңда тұрудың орнына рестораторлар әкімдік қызметкерлерінен сұрауы бойынша әкімдік ғимаратының ішіне кірді.
Мұны қаланың сауда орталықтарында сауда орындарын жалға алған кәсіпкерлер де істеді. Олар да орталық алаңға жиналған кезде әкімдік ғимаратына өтті. Сонымен қатар, сауда орталықтарының жалға алушылары журналистермен сөйлесіп, олардың іс-шараларын митингілер мен наразылық акциялары деп атамауды сұрайды. Олар әкімдікке әділ болу үшін өздерінің жорықтарын «жиналыстар», «кездесулер», «іс-шаралар» деп атайды, бірақ ешқандай жағдайда митинг деп аталмасын.
Сонымен, мен жариялымның радикалды бөлігіне көшемін. Құрметті Орал және Қазақстанның басқа өңірлерінің кәсіпкерлері! Менің ойымша, сіз өзіңіздің барлық сатылмаған тауарларыңызбен, төленбеген несиелермен және таратқан қызметкерлермен ешкімге керексіз болып қалғаныңызды түсіндірудің қажеті жоқ. Сіз журналистерге сіздің кездесулеріңіз бен іс — шараларыңыз наразылық митингі емес екенін және «Біз жалпы саясатпен айналыспаймыз» деп айтқан кезде, есіңізде болсын — мұның бәрін өзіңізді – өзіңіз алдау екенін біліңіз. Көшедегі кез — келген жиналыс-бұл митинг. Тегінде, ағылшын тілінен бұл сөз солай аударылады. Сіз бизнес субъектілері ретінде алғаш рет салық төлей бастағаннан бастап-ақ саясатпен айналысасыз. Сіздің салықтарыңыз-бұл мемлекетпен жасалған қоғамдық келісімнің бір бөлігі, оның мәні қарапайым схемаға негізделеді: мен (бизнес) сізге (мемлекетке) ақша төлеймін, соның есебінен сіз мені қорғайсыз (полицияны ұстайсыз), маған бизнес үшін қолайлы жағдай жасайсыз (жолдар, инфрақұрылым және т.б.), менің және менің клиенттерімнің денсаулығына қамқорлық жасаңыз (Денсаулық сақтау) және т. б. Сонымен, мұның бәрі саясат.
Менің ойымша, сіз менсіз – ақ, сұраудың орнына талап етпей, билік сіздің мәселелеріңізді шешпейді деп ойлайсыз.
Көшедегі акцияларға келетін болсақ, сіз мұндай акциялардың міндеті тек биліктің ғана емес, қоғамның да назарын өз проблемаңызға аудару екенін түсінесіз. Сіз бұл назарды әртүрлі жолдармен тарта аласыз. Мысалы, Бранденбург қақпасының алдындағы алаңда «бос орындықтар» акциясын өткізген Берлин рестораторлары (суретте). Қаланың әр мейрамханасы алаңда құлаған Бизнестің символы ретінде бос орындықты қойды. Әр орындықта мейрамхананың атауы және осы мейрамханада жұмыс істеген және жұмыссыз қалған адамдар саны жазылған. Немістер сияқты қайталай аласыз ба? Бірақ есіңізде болсын-бұл саясат.
Лұқпан Ахмедьяров
