Арон Атабек қайтыс болды
Алматыда 24 қарашада 68 жасында қоғам қайраткері және диссидент ақын Арон Атабек өмірден өтті, деп хабарлайды NewTimes.kz» АА.
Өлімнің нақты себебі сараптама нәтижелері бойынша анықталады.
Арон Атабектің өлімі туралы ақпаратты Facebook-тегі парақшасында танымал қазақстандық құқық қорғаушы Бақытжан Төреғожина хабарлады.
«Жүрегі тоқтады», — деп жазды Бақытжан Төреғожина.
2007 жылы Алматыдағы Шаңырақ шағын ауданындағы оқиғалардан кейін Арон Атабек (Едігеев) 18 жылға бас бостандығынан айырылды.
2021 жылғы 1 қазанда Атабек денсаулығының нашарлауына байланысты қамау орындарынан босатылды.
Қазан айының соңында Арон Атабекті Алматы қаласындағы клиникалардың біріне орналастырды.
Жазаның өтелмеген бөлігі пробациялық бақылауды белгілей отырып, бір жыл мерзімге бас бостандығын шектеуге ауыстырылды.
Қазан айының соңында Арон Атабекті Алматыдағы клиникалардың біріне орналастырды, ол реанимацияда болды.
Арон Атабек 68 жаста еді.
Ақын «Медициналық көмек орталығы» ЖШС-де («МКО»ЖШС) емделуді. Оның қайтыс болуына байланысты ауруханада мәлімдеме жасалды. Атабек емханаға 14 қазан күні таңертең «Аса ауыр дәрежедегі Коронавирустық инфекция»диагнозымен түскен. Бұған дейін 5-14 қазан аралығында ол үйде емделді, бұл клиниканың пікірінше, Қазақстанда қабылданған covid-19 диагностикасы мен емдеу хаттамасына қайшы келді. Сонымен қатар, науқас іш қуысының, жүректің, аяқ-қол тамырларының ультрадыбыстық зерттеуінен бас тартты. 20 қазан күні кешке ол комаға түсіп, ӨЖЖ аппаратына қосылды. 24 қараша күні сағат 16: 30-да науқаста қан айналымы тоқтады. «»МКО» ЖШС дәрігерлері барлық мүмкін емдік және реанимациялық іс-шараларды 40 минут ішінде нәтижесіз қабылдады, жүрек қызметін қалпына келтіру мүмкін болмады. 24.11.2021 сағат 20:45-те биологиялық өлім анықталды».
Арон Атабек-ақын, публицист, түркітанушы, мақалалардың, аудармалардың, ондаған кітаптар мен қолжазбалардың авторы, диссидент, саяси тұтқын, ар-ождан тұтқыны.
ҚазМУ-дың филология факультетінің түлегі (1974 ж.); ЛМУ моңғолистика және түркология кафедрасы жанындағы аспирантураның стажері, Мемкино редакторы болып жұмыс істеді, бірқатар Алматы жоғары оқу орындарының оқытушысы.
1986 жылы Алматыда болған Желтоқсан көтерілісіне қатысушы; КОКП ОК Саяси Бюросының Желтоқсан-86 оқиғаларын саяси бағалауын қайта қарауға тырысты; 1986 жылғы желтоқсан оқиғаларына қатысушыларды босату үшін күресті.
А.Байтұрсынов атындағы сыйлықтың лауреаты. ✅»Бостандық» республикалық сыйлығы (Алматы, 2008), Freedom to Create «Imprisoned Artist» халықаралық сыйлығы (Каир, 2010).
Қазақстандықтар саяси диссидент және ақын Арон Атабектің қайтыс болғаны туралы қайғырады.
Бигелді Ғабдуллин, журналист, жазушы:
— Қорқыныш пен тектілік, оң іске деген сенім – бұл оның күштері он бес жыл бойы тас зындандарда сақталды. Жан мен тыныштықтың ерекше күші оған төзбейтін жағдайларда ақыл-ойдың тазалығын сақтауға көмектесті.
Арон өлімнен қорықпады. Ол шындықты, әділдікті қалайтынын білді. Ол әділетсіз және үмітсіз өмірден гөрі адал өлімді қабылдады.
Арон орасан зор рухқа ие болды және соңғы тыныс алғанға дейін өзімен-өзі қалды.
Оның өлімі-биліктің ар-ожданында.
Оның өліміне біз де кінәліміз – немқұрайлымыз, қорқақ, екі жақты, үнсізбіз. Біз сол қалпында қала отырып, билік біздің қатарымыздан Дулат Ағаділ, Арон Атабек, Болат Атабаев, Жаңаөзен оқиғаларының құрбандары және т. б. сияқты халықтың ең үздік ұлдарын сызып тастайтын болады. Ұйықта, Арон, халық батыры. Сіз жұмақтың ең керемет жерлерінде демалуға лайықсыз!
Ерлан Нұрпейісов, қоғам қайраткері:
– Арон Атабектен билік денсаулық пен өмірдің өзін алды. Бірақ оған халық арасында мәңгілік қалатын естелік, өлместік және билеушілердің өздері армандайтын, өздеріне кино түсіретін, өздеріне ескерткіштер қоятын және жерлеу ескерткіштерін салатын естелік берді.
